Türk Kültürü: Hıdırellez & Zaman Yönetimi

Şifa, Sağlık, Uğur, Başarı... En İyi Dileklerimle…

Tesadüf diye bir şey yoktur, hazırlığın doğru zamanla karşılaşması vardır. Hazırlıklı olmazsan tesadüf geçer gider, kimse için şansa dönüşemez. Bunu okuduğunuzda içinizden aksi olmasını da umut etseniz de aslında bunun doğru olduğunu bilirsiniz, çünkü biz bununla büyüdük farkında olmadan. Farkında olmadan öğrendim ben de bu gerçeği.
Kendimi bildim bileli annem, anneannem 6 Mayıs'ı kaçırmamak için hazırlık yapar, bütün aileye yeni bir yıldan beklediklerini ve dileklerini düşünmelerini, kağıtlara yazmalarını, dualarını da eksik etmemelerini isterler. Ben inanmazdım, sadece bir kağıda dilekleri yazmakla olsaydı… diye düşünüp, üşengeçliğime bahaneler ararsam da annem yılmadan açıklar Hıdırellez’in önemini, kimsenin bilmediği önemini...Annem Hıdırellez’in Modern dünyadaki yerinin, Nöroformat, Nörobiofeedback ya da Zaman Yönetimi olarak adlandırıldığını, dahası bunun eğitimini vermek için bir sektör oluştuğunu söylüyor. Haklı mıydı, Hıdırellez sadece bir dilek değil miydi, yoksa hedeflerimize ulaşma yolculuğumuzun ilk bilinçli adımı olabilir miydi, olmasaydı da olmaz mıydı dileklerimiz, hayallerimiz… Olurdu elbette, ama böylesi daha güzel oluyor. Çünkü daha istekli, daha planlı, daha inançlı, daha gerçekçi olmamızı sağlıyor.

VUSLAT

Kaptan* o gece hiç uyumadı. Zaten günlerdir uykusuzdu. Daha otuz-otuz beş yaşlarında olmasına rağmen hem esareti yaşamış hem de birbirinden güzel ülkeler, şehirler görmüştü. Gittiği, gördüğü, beğendiği, yaşadığı hiçbir yer, içindeki vuslatı dindirmiyordu. İliklerine kadar hissettiği derin yalnızlığı, ayrılık acısını, yoksulluğu ve imkansız aşkını anlatmak istiyordu. Ne kadar da duygu yüklüydü. Artık incinmek istemiyordu, yazdıkları yüzünden başkalarının da zarar görmesini istemiyordu. Masasının başına oturdu soğuk kış gecesinin kasvetini uzun uzun çekti içine. Kendisine özgü bir hassasiyet ve coşku ile kalemine sarıldı.

Sabah olmak üzereydi, kendini toparlayarak gözyaşlarını sildi. Masasının başına tekrar oturdu. Devam etmeliydi elinden gelenin en iyisinin kalemine sarılmak olduğunu biliyordu. İstedikleri aslında çok da gerçekleşmesi imkansız şeyler değildi. Ama içinde bulunduğu sıkıntılar ve tanık olduğu acılar Kaptan’ı daha umutsuzlaştırıyordu. Hani bu son seferi olacaktı, artık gitmek zorunda kalmak istemiyordu. Sabaha kadar bu kasveti içinde hissetti sessiz gözyaşlarıyla yazmaya devam etti. Sameland seferden dönecekti vuslat artık bitecekti...

Attilâ İlhan - Emperyal Oteli Şiir Çözümlemesi

Bu şiiri okuduğumda annemin sabahları kahvaltıda açtığı radyodan duyduğum ve çok sevdiğim bir Erol Evgin şarkısı geldi aklıma. Emperyal Otel şiiri incelemesine başlamadan önce aklıma takılan “Gel Sen Ne Çektiğimi Bir De Bana Sor” bu şarkının doğuşunu biraz araştırdım. Sözlerini Çiğdem Talu'nun yazdığı, müziklerini Melih Kibar'ın yaptığını öğrendim. Nereden aklıma esti kim bilir. Gezdim dün gece şehri şöyle bir. Herkes evinde kendi halinde. Her yerde huzur her yerde neşe. Bir ben uykusuz bir ben huzursuz. Bir ben çaresiz bir ben sensiz. Gel sen ne çektiğimi bir de bana sor. Nerede nasıl yaşarım bir de bana sor. Evlerin ışıkları bir bir yanarken. Bende ki karanlığı gel de bana sor. Bu şarkı beni hüzünlendirdi...

Attilâ İlhan'ın bu sözlerden bile daha hüzünlü, daha umutsuz bir aşkı anlatan bir şiir yazmış olduğunu düşündüm. Sonra şiirin dizelerini düşündüğümde şairin yaşamak istediklerinin aslında çok da gerçekleşmesi imkansız şeyler olmadığını, aşık olduğu biri var, er ya da geç kavuşurlar diye düşündüm. Sonra bu kadar ünlü bir şairin neden bu kadar birbirinden alakasız dizeyi bir araya getirerek bu şiiri yazma çabasına girdiğini düşünmeye başladım. Tekrar okudum, tekrar okudum... aslında bu şiiri yorumlayabilmek için birçok şeyi bilmem, öğrenmem gerektiği fark ettim. Bilmediğim kelimeleri, şiirde geçen özel ismi, yaşanılan dönemi, merak ettiklerimi ve Attilâ İlhan'ı araştırdım.